Om de visie van het GO! na te streven, besteden we in de Daltonschool besteden erg veel aandacht aan de theorie van de meervoudige intelligentie van psycholoog Howard Gardner. Deze theorie vertrekt van de gedachte dat de menselijke intelligentie veel breder is dan enkel kunnen lezen, schrijven en rekenen. De theorie richt zich op de totale persoonsontwikkeling van elk individu. In het onderwijs moet er met andere woorden ook aandacht besteed worden aan kinderen die bijvoorbeeld erg sociaal vaardig zijn, kinderen met een beeldend of muzikaal talent, kinderen die er op sportief vlak bovenuit schieten, enzovoort.

Verder leggen we als methodeschool het accent niet op toetsen en punten, maar op de leerwinst die door ieder kind wordt behaald.  We streven ernaar om bij elk kind zoveel mogelijk doelstellingen te bereiken.

Om het begrip meervoudige intelligentie concreet en kindvriendelijk te maken, spreken we in de klas van knapjes (talenten). Hieronder even een opsomming van onze knapjes, in vergelijking met de meervoudige intelligenties van Gardner.

Enkele belangrijke wijzigingen die door ons werden toegepast:

• De intelligentie music smart, die vooral gericht is op muzikale intelligentie, werd bij ons uitgebreid naar de gehele muzische vorming van een kind. De term muzisch knap omvat dus ook beeld, drama en media. Beweging vinden we terug onder de term beweegknap.

• De intelligentie nature smart  werd uitgebreid naar wereldknap. Wereldknap omvat niet alleen het domein natuur, maar ook mens en maatschappij, techniek, tijd en ruimte.

• We voegden zelf nog twee extra knapjes toe: Fransknap en beleefknap. Dit laatste knapje slaat op de levensbeschouwelijke vakken (Rooms-Katholieke Godsdienst, Niet-Confessionele Zedenleer, Islamitische Godsdienst, …).

• Om aan te sluiten bij de daltonvisie, mogen we ook onze drie belangrijke pijlers natuurlijk niet uit het oog verliezen. De pijler zelfstandigheid wordt reeds aangehaald met de term zelfknap. De pijler samenwerken wordt gerepresenteerd door samenknap. De derde pijler, verantwoordelijkheid, had echter nog geen plaatsje binnen deze meervoudige intelligenties. Daarom bedachten we samen met het team de extra term toonknap.

• Alle knapjes kregen ook een pictogram toegewezen. Op die manier zijn ze zeer duidelijk herkenbaar voor de kinderen.

In de klas wordt er heel vaak gesproken in termen van knapjes. Ondertussen zijn de kinderen hier ook gewoon aan geraakt. Op die manier leren kinderen hun sterke kanten kennen en benutten (matchen), maar hebben ze ook meer aandacht voor hun minder sterke kanten en proberen ze hier aan te werken (stretchen). Kinderen worden zich bewuster van zichzelf. Verder maken ze ook kennis met de talenten van andere kinderen. Ze ondervinden continu dat iedereen anders is. Ze leren zelfs elkaars talenten te benutten om hun eigen werkpunten bij te schaven.